پی وی سی (پلی وینیل کلراید): پوشش های پی وی سی سنتی ممکن است حاوی فتالات باشند که نرم کننده هایی هستند که برای انعطاف پذیری بیشتر PVC استفاده می شوند. فتالات ها به دلیل خطرات بالقوه سلامتی خود نگرانی هایی را ایجاد کرده اند. با این حال، بسیاری از تولید کنندگان برای رفع این نگرانی ها به تولید پوشش های PVC بدون فتالات روی آورده اند. هنگام انتخاب پارچههای روکششده با PVC، به دنبال پارچههایی باشید که برچسب «بدون فتالات» یا «با VOC کم» (ترکیبات آلی فرار) دارند تا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر را به حداقل برسانید.
PU (پلی اورتان) و TPU (پلی اورتان ترموپلاستیک): این پوشش ها به طور کلی جایگزین های امن تری برای PVC در نظر گرفته می شوند، زیرا معمولاً حاوی فتالات نیستند. با این حال، ضروری است که با سازنده یا تامین کننده چک کنید تا مطمئن شوید که پوشش خاص PU یا TPU مورد استفاده فاقد مواد شیمیایی مضر است.
فلزات سنگین: برخی از پوششها و رنگدانههای مورد استفاده در تولید پارچه میتوانند حاوی فلزات سنگین مانند سرب یا کادمیوم باشند که سمی هستند و خطراتی برای سلامتی به همراه دارند. استانداردهای نظارتی، مانند استانداردهای اتحادیه اروپا (EU) و ایالات متحده، استفاده از فلزات سنگین در منسوجات را محدود می کند. تولیدکنندگان معتبر برای اطمینان از ایمنی محصول، این استانداردها را رعایت می کنند.
آیا با استفاده از پارچه های روکش شده با pu knitted و PVC tpu مشکلات احتمالی چسبندگی یا لایه لایه شدن وجود دارد؟
مشکلات چسبندگی:
آماده سازی سطح: آماده سازی مناسب سطح برای اطمینان از چسبندگی خوب بین پوشش و بستر پارچه بسیار مهم است. هر گونه آلودگی یا باقی مانده روی سطح پارچه می تواند مانع از چسبندگی شود. سازندگان معمولاً قبل از اعمال پوشش، سطح پارچه را تمیز و درمان می کنند.
سازگاری: سازگاری مواد پوشش با بستر پارچه ضروری است. ناسازگاری می تواند منجر به چسبندگی ضعیف شود. تولیدکنندگان مواد و فرآیندهای پوششی را انتخاب می کنند که با نوع خاصی از پارچه که با آن کار می کنند، مناسب باشد.
کنترل کیفیت: در صورت وجود ناهماهنگی یا نقص در فرآیند اعمال پوشش، مشکلات چسبندگی ممکن است ایجاد شود. اقدامات کنترل کیفیت، مانند نظارت بر ضخامت پوشش و شرایط پخت، برای اطمینان از چسبندگی یکنواخت و قابل اعتماد ضروری است.
مسائل لایه برداری:
عوامل محیطی: شرایط محیطی شدید، مانند قرار گرفتن در معرض دمای بالا، رطوبت، یا اشعه ماوراء بنفش، می تواند در طول زمان به لایه برداری کمک کند. انتخاب ماده پوشش و مقاومت آن در برابر عوامل محیطی می تواند بر دوام باند تأثیر بگذارد.
استرس مکانیکی: زمانی که پارچه تحت فشار مکانیکی مکرر مانند خم شدن، خم شدن یا کشش قرار می گیرد، لایه لایه شدن می تواند رخ دهد. این امر به ویژه برای پارچههایی که در کاربردهایی مانند تجهیزات فضای باز و تجهیزات ورزشی استفاده میشوند، مرتبط است.
کیفیت باند: کیفیت پیوند اولیه بین پوشش و پارچه برای جلوگیری از لایه برداری بسیار مهم است. روش های اتصال مناسب و کنترل کیفیت در طول ساخت به اطمینان از یک پیوند قوی و بادوام کمک می کند.
سن و استفاده: با گذشت زمان، به ویژه با استفاده مکرر و قرار گرفتن در معرض شرایط سخت، لایه لایه شدن ممکن است در نتیجه سایش و پارگی رخ دهد. انتخاب پارچه ها و روکش های طراحی شده برای دوام می تواند این مشکل را کاهش دهد.