استانداردهای مقاومت در برابر آب: پارچه هایی که در برابر آب مقاومت می کنند معمولاً استانداردهای مربوط به ضد آب یا مقاومت در برابر آب را رعایت می کنند. نمونه هایی از استانداردهای مربوطه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ISO 811: این استاندارد یک روش آزمایشی را برای تعیین مقاومت پارچه ها در برابر نفوذ آب با استفاده از فشار هیدرواستاتیک مشخص می کند.
روش تست AATCC 127: این روش با استفاده از تست فشار هیدرواستاتیک، مقاومت پارچه ها را در برابر آب اندازه گیری می کند.
ASTM D751: این استاندارد روش هایی را برای تعیین مقاومت پارچه های نساجی در برابر آب از جمله "آزمایش اسپری" ارائه می دهد.
استانداردهای مقاومت روغن: پارچه هایی که برای دفع روغن یا ایجاد مقاومت در برابر مواد مبتنی بر روغن طراحی شده اند، ممکن است از استانداردهای خاص صنعت، به ویژه در کاربردهایی مانند لباس کار صنعتی یا لباس های محافظ، پیروی کنند.
استانداردهای مقاومت در برابر کثیفی یا خاک: در حالی که هیچ استاندارد بین المللی خاصی که صرفاً به مقاومت در برابر خاک در پارچه اختصاص داده شده باشد، وجود ندارد، روش ها و استانداردهای مختلف آزمایش ممکن است خواص رهاسازی خاک یا مقاومت در برابر لکه را ارزیابی کنند.
آیا سیستم های گواهی معتبر برای پارچه سه عایق وجود دارد که بتوانید به آن مراجعه کنید؟
سیستم های صدور گواهینامه برای "
پارچه عایق سه گانه یا پارچههایی با ویژگیهای محافظتی خاص مانند مقاومت در برابر آب، روغن و آلودگی ممکن است بسته به منطقه و کاربرد متفاوت باشد. سیستمهای گواهی و استانداردهای مرتبط با این پارچهها اغلب به کاربرد مورد نظر و صنعتی که در آن خدمت میکنند بستگی دارد. در اینجا برخی از سیستمهای گواهی معتبر وجود دارد. و استانداردهایی که ممکن است مرتبط باشند
پارچه عایق سه گانه در زمینه های خاص:
پوشاک و تجهیزات فضای باز:
گواهی Gore-Tex: پارچه هایی که از فناوری Gore-Tex استفاده می کنند اغلب تحت فرآیند گواهی Gore قرار می گیرند تا اطمینان حاصل شود که استانداردهای ضد آب و تنفسی خاصی دارند.
سیستم Bluesign®: پارچههایی که در لباسهای بیرون استفاده میشوند ممکن است به سیستم Bluesign® پایبند باشند که پایداری و تأثیر زیستمحیطی تولید نساجی را ارزیابی میکند.
مطابقت با REACH: مقررات اروپایی تحت سیستم REACH (ثبت، ارزیابی، مجوز و محدودیت مواد شیمیایی) ممکن است در مورد منسوجات اعمال شود و ایمنی مواد شیمیایی مورد استفاده در فرآیند تولید را تضمین کند.
لباس کار و لباس محافظ:
استانداردهای EN: پارچههای مورد استفاده در لباسهای محافظ در اروپا ممکن است از استانداردهای EN مانند EN 343 برای لباسهای ضد آب یا EN ISO 20471 برای لباسهای با دید بالا تبعیت کنند.
استانداردهای NFPA: در ایالات متحده، پارچه هایی که برای لباس های کار محافظ استفاده می شوند، ممکن است نیاز به رعایت استانداردهای تعیین شده توسط انجمن ملی حفاظت از آتش (NFPA) داشته باشند.
کاربردهای صنعتی و فنی:
استانداردهای ASTM: انجمن آمریکایی تست و مواد (ASTM) استانداردهای مختلفی در رابطه با خواص پارچه، از جمله مقاومت در برابر آب و روغن گریزی (مانند ASTM D751 و ASTM D6615) دارد.
استانداردهای ANSI: موسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) ممکن است استانداردهایی را برای لباس ها و پارچه های محافظ مورد استفاده در کاربردهای صنعتی خاص ایجاد کند.
کیفیت و ایمنی عمومی نساجی:
استاندارد OEKO-TEX® 100: در حالی که برای ویژگی های محافظتی خاص نیست، استاندارد OEKO-TEX® 100 گواهی می دهد که منسوجات عاری از مواد مضر هستند و برای استفاده انسان ایمن هستند.