دانش صنعت
اثر حافظه پارچه حافظه 75D پلی استر چیست؟
اثر حافظه از
پارچه حافظه دار پلی استر 75D به توانایی منحصر به فرد آن در "به خاطر سپردن" و حفظ یک شکل یا چین خاص، حتی پس از قرار گرفتن در معرض نیروهای خارجی یا تغییر شکل اشاره دارد. این خاصیت حافظه ویژگی متمایز پارچه های حافظه دار است و از طریق فرآیندها و درمان های مختلف تولید به دست می آید. در اینجا نحوه عملکرد افکت حافظه به طور معمول آمده است:
شکل اولیه: پارچه حافظه دار در ابتدا شکل می گیرد و در طول فرآیند تولید به شکل یا پیکربندی خاصی تنظیم می شود. این می تواند شامل تنظیم حرارت یا تکنیک های دیگر برای ایجاد شکل مورد نظر باشد.
تغییر شکل: هنگامی که نیروهای خارجی مانند خم شدن یا تا شدن به پارچه وارد می شود، به طور موقت شکل یا چین جدیدی به خود می گیرد.
بازگشت به شکل اصلی: ویژگی کلیدی پارچه حافظه توانایی آن برای بازگشت به شکل اولیه و از پیش تنظیم شده خود در هنگام قرار گرفتن در معرض محرک های خاص، معمولاً گرما است. هنگامی که پارچه تا دمای خاصی گرم می شود، شکل اولیه خود را "به یاد می آورد" و به آن شکل باز می گردد.
حفظ شکل: هنگامی که پارچه به شکل اولیه خود بازگشت، آن شکل را تا زمانی که در معرض تغییر شکل جدید قرار گیرد حفظ می کند. این ویژگی آن را برای کاربردهایی ایده آل می کند که در آن حفظ شکل بسیار مهم است، مانند لباس هایی که باید فرم خود را حفظ کنند، یا در محصولاتی مانند یقه و سرآستین که باید ترد بمانند.
محرک دما: اثر حافظه اغلب توسط گرما ایجاد می شود. هنگامی که تا یک دمای خاص (معمولا زیر نقطه ذوب پارچه) گرم می شود، پارچه نرم می شود و شکل پذیر می شود. در این مرحله، می توان آن را به پیکربندی مورد نظر تغییر شکل داد. پس از سرد شدن به شکل جدید جامد می شود تا دوباره گرم شود تا به حالت اولیه برگردد.
جلوه حافظه در کاربردهای مختلف از جمله مد، پوشاک و منسوجات ارزشمند است، جایی که حفظ اشکال، چینها یا ساختارهای خاص مهم است. به عنوان مثال، پارچه حافظه در لباس هایی مانند پیراهن، بلوز و کراوات استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که یقه ها و سرآستین ها ظاهر واضح خود را حفظ می کنند. همچنین میتوان آن را در محصولات دیگری مانند کلاه، کیف دستی و اثاثه یا لوازم داخلی که دوام شکل آن مورد نظر است، یافت.
پارچه حافظه دار 75D پلی استر چه نوع درمان هایی برای پارچه برای جلوگیری از رطوبت انجام می شود؟
ساختن
پارچه حافظه دار پلی استر 75D مقاوم در برابر رطوبت و بهبود دوام و عملکرد آن در شرایط مرطوب، می توان از انواع مختلف پوشش ها و پوشش های پارچه در طول فرآیند ساخت استفاده کرد. در اینجا چند درمان رایج پارچه وجود دارد که می تواند به جلوگیری از جذب رطوبت و افزایش مقاومت در برابر رطوبت در پارچه حافظه پلی استر کمک کند:
پوشش ضد آب: یک پوشش ضد آب روی سطح پارچه اعمال می شود و مانعی ایجاد می کند که قطرات آب را دفع می کند. این روکش از خیساندن آب به پارچه جلوگیری میکند و باعث میشود که آن را به صورت مهرهای روی سطح بچرخاند. معمولاً در وسایل فضای باز مانند ژاکت ها برای خشک نگه داشتن پوشنده در هنگام باران ملایم یا نم نم باران استفاده می شود.
پوشش ضد آب: برای مقاومت بیشتر در برابر رطوبت، می توان یک روکش ضد آب یا لمینت را روی پارچه اعمال کرد. این یک مانع کاملا ضد آب ایجاد می کند که از نفوذ آب جلوگیری می کند. پارچه حافظه ضد آب اغلب در کت های بارانی، چادرها و سایر تجهیزات فضای باز استفاده می شود.
پوشش رطوبت گیر: درمان های رطوبت گیر برای افزایش توانایی پارچه برای انتقال رطوبت (به عنوان مثال، عرق) از سطح پوست به لایه بیرونی پارچه، جایی که می تواند تبخیر شود، طراحی شده است. این کمک می کند که پوشنده در طول فعالیت بدنی خشک و راحت بماند. خاصیت جذب رطوبت معمولا در لباس های ورزشی و عملکردی یافت می شود.
درمان ضد میکروبی: در شرایط مرطوب، پارچه ها می توانند مستعد رشد کپک و کپک باشند. درمان های ضد میکروبی برای مهار رشد این میکروارگانیسم ها، جلوگیری از بو و تخریب پارچه اعمال می شود.
فینیش دافع آب بادوام (DWR): روکش های DWR بدون اینکه پارچه را کاملا ضد آب کند، مقاومت در برابر آب را ایجاد می کند. آنها به پارچه اجازه می دهند رطوبت سبکی مانند نم نم باران یا مه از بین برود. پارچه های DWR اغلب در لباس ها و تجهیزات فضای باز استفاده می شود.
غشای تنفسی: برخی از پارچه های مقاوم در برابر رطوبت دارای غشاهای تنفسی هستند که به بخار رطوبت (به عنوان مثال عرق) اجازه می دهد از داخل خارج شود و در عین حال از ورود رطوبت خارجی جلوگیری می کند. این معمولا در لباس های بیرونی با کارایی بالا دیده می شود.
الیاف آبگریز: در برخی موارد از الیاف پلی استر آبگریز برای مقاوم ساختن پارچه به طور طبیعی در برابر رطوبت استفاده می شود. این الیاف آب و رطوبت را دفع می کنند و نیاز به درمان های اضافی را کاهش می دهند.